Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2012

Η κοινωνικοϊστορική και οικονομετρική διάψευση του "νόμου" της πτωτικής τάσης του ποσοστού του κέρδους. Από τις εξισώσεις του Karl Marx, στην Συνάρτηση Παραγωγής Cobb - Douglas.

Εικόνα
1948 - 1992 Η.Π.Α. : Η εξέλιξη της σχέσης του εισοδήματος της εργασίας, σε σχέση με το συνολικό εισόδημα, όπως προκύπτει από τα αρχεία του αμερικανικού Υπουργείου Εμπορίου. Το ζήτημα της υποτιθέμενης πτωτικής τάσης του ποσοστού του κέρδους , έτσι όπως αυτό περιγράφεται στα μαρξικά κείμενα και στην μαρξιστική οικονομία, είναι πάντοτε ενδιαφέρον. Πολύ περισσότερο που, αυτόν τον καιρό η χώρα μας βιώνει μια οικονομική κρίση, η οποία εξελίσσεται με τέτοια σφοδρότητα, που αγγίζει τα επίπεδα της αντίστοιχης οικονομικής κρίσης, που έζησαν οι Η.Π.Α. την περίοδο της GREAT DEPRESSION. Στο παρόν κείμενο θα προσπαθήσω να περιγράψω, με περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες, τα αδιέξοδα της μαρξιστικής ανάλυσης, γύρω από τον υποτιθέμενο νόμο της "πτωτικής τάσης του ποσοστού του κέρδους" και την μαθηματική αναντιστοιχία και αντίφαση των μαθηματικών εξισώσεων ( οργανική σύνθεση του κεφάλαιου, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και πτωτική τάση του ποσοστού του κέρδους

Από τον Adam Smith στον Karl Marx : Τα φαντάσματα ενός παρωχημένου παρελθόντος πλανώνται πάνω από την Ευρώπη. (Η "δημιουργική καταστροφή" και η "πτωτική τάση του ποσοστού του κέρδους" στην σύγχρονη πραγματικότητα).

Εικόνα
Adam Smith - Karl Marx. Μια σειρά από φαντάσματα φαίνεται να πλανώνται πάνω από την Ευρώπη, τα τελευταία τρία χρόνια. Τα φαντάσματα των κλασικών φιλελεύθερων πατέρων της οικονομικής επιστήμης ( Adam Smith, David Ricardo, Robert-Thomas Malthus, John Stuart Mill ), μαζί με εκείνο του ριζοσπάστη κοινωνιολόγου, αλλά και άτεγκτου μονεταριστή οικονομολόγου, του Karl Marx .  Στα μυαλά όλων όσων έχουν μια, έστω και μακρινή, σχέση με την οικονομική επιστήμη και τα ζητήματα οικονομικής διαχείρισης, οι άνθρωποι αυτοί, μαζί με τους νεοκλασικούς επιγόνους τους ( Friedrich August von Hayek, Milton Friedman, Ludwig von Mises, Joseph Schumpeter ), έχουν έλθει, ξανά, στην επικαιρότητα, μαζί με τις επιστημονικές δοξασίες τους, οι οποίες, στην ρίζα τους, είναι κοινές, παρά το διαφορετικό και πολλές φορές, αντιθετικό, περιεχόμενο των βαθύτερων φιλοσοφικών τους πεποιθήσεων και των πολιτικών τους προταγμάτων. Η παρούσα παρατεταμένη κρίση της ευρωζώνης και η μονεταριστική αδιαλλαξία της γερμανι

Προϋπολογισμός 2013 : Οι αιτίες της προδιαγεγραμμένης αποτυχίας των προβλέψεων Στουρνάρα και η μέγγενη του δημόσιου χρέους. (Από τον Γιάννη Στουρνάρα στον Παναγιώτη Ιωακειμίδη : Η Ελλάδα ενώπιον οικονομικής καταστροφής)!

Εικόνα
Το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο, υπό οποιοδήποτε σενάριο. Εδώ στον πίνακα αυτόν βλέπουμε την εξέλιξη του ελληνικού δημόσιου χρέους, όπως προβλεπόταν το 2011, με διάφορα σενάρια. Το πρώτο σενάριο , με τις γκρι γραμμές , δείχνει την εξέλιξη του δημοσίου χρέους, εάν είχαν πραγματοποιηθεί οι στόχοι του Πρώτου Μνημονίου, χωρίς τις αποκρατικοποιήσεις. Το δεύτερο σενάριο , με τις κίτρινες γραμμές , δείχνει την εξέλιξη του δημοσίου χρέους, εάν μαζί με τους στόχους του Πρώτου Μνημόνιου, είχαν πραγματοποιηθεί και οι αποκρατικοποιήσεις των 50 δισ. €. Το τρίτο σενάριο , με τις μπλε γραμμές , υποθέτει ότι η Ε.Κ.Τ. εκδίδει ομόλογα 20ετούς διάρκειας, για μέρος του ελληνικού δημόσιου χρέους, το οποίο η Ελλάδα θα αποπληρώσει με επιτόκιο 3,3%, στο ίδιο χρονικό διάστημα. Και στα τρία σενάρια το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι, απελπιστικά, μη διαχειρίσιμο, φθάνοντας σε επίπεδα, πάνω από 200% του ΑΕΠ το 2025. Αυτή η κατάσταση έχει αλλάξει, επί τα χείρω και μετά το PSI του περασμένου Μα