Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2015

Ο άτυπος και ακήρυκτος (αλλά, απολύτως, πραγματικός) πόλεμος Τουρκίας - NATO, κατά Ρωσίας, επί συριακού εδάφους και η κατάρριψη του ρωσικού Suhoy, ως αναγκαία εξέλιξη των πολεμικών επιχειρήσεων, θα οδηγήσουν, στην συντριβή των Δυτικών, εάν αυτοί δεν συνετισθούν.

Εικόνα
Η κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού αεροπλάνου, από την τουρκική πολεμική αεροπορία, στα τουρκοσυριακά σύνορα, στην περιοχή κοντά, στην Λατάκεια, και στην βάση, που έχει παραχωρηθεί, από την συριακή κυβέρνηση του κόμματος Μπάαθ , στην Ρωσία, από την εποχή της "Σοβιετικής Ένωσης", με αντάλλαγμα την σύναψη του ρωσοσυριακού αμυντικού συμφώνου, το οποίο ισχύει, ακόμη, είναι προφανές ότι δεν θα μείνει, χωρίς απάντηση, από το Κρεμλίνο. Απάντηση θα υπάρξει και είναι σαφές ότι δεν θα είναι αμελητέα. Η απάντηση του ρωσικού κράτους, στην τουρκική πρόκληση, είναι πολύ πιθανό να μην είναι άμεση. Θα έλθει, ίσως, σε ένα βάθος χρόνου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι λιγότερο σκληρή. Κάθε άλλο. Η ρωσική απάντηση, εάν δεν είναι άμεση και εάν δοθεί, αργότερα, το βάθος του χρόνου, που θα υπάρξει, θα αντιστοιχεί, στην βαθύτητα του πόνου, που θα προξενήσει, στην τουρκική ελίτ και στους νατοϊκούς προστάτες της. Προβαίνοντας, σε αυτές τις διαπιστώσεις, θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθε

Ρωσία, Κίνα και ISIS : Η Δύση ηττάται, στην Συρία, μαζεύοντας πτώματα, στο Παρίσι. (Ο τραγικός απολογισμός ενός πολέμου, που ήταν και εξακολουθεί να είναι αχρείαστος).

Εικόνα
Η διάλυση του Ιράκ, με την ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν , τον Μάρτιο του 2003, ύστερα την απρόκλητη επίθεση του απίθανου George Bush jr και του ανερμάτιστου επιτελείου του και η εγκατάλειψή του, το 2011, από τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής, χωρίς καμμιά πραγματική εναλλακτική κατάσταση, στην χώρα αυτή, σε συνδυασμό, με την περιβόητη αμερικανική πολιτική της "αραβικής άνοιξης" , που ξήλωσε το καθεστώς της Λιβύης και ξεχαρβάλωσε το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ , στην Συρία, ενώ, παράλληλα, κόντεψε να διαλύσει και την Αίγυπτο, αποτελούν τις αιτίες των σημερινών εξελίξεων, στον χώρο της Μέσης Ανατολής. Η Δύση έπαιξε και έχασε. Και καλώς, έχασε... Από την εποχή, που δημοσίευσα το κείμενό μου, για τον υποδαυλιζόμενο, από τις Η.Π.Α. και την Δύση, εμφύλιο πόλεμο, στην Συρία (έναν πόλεμο, που ήταν και εξακολουθεί να είναι αχρείαστος), με τίτλο : Ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία, για την ανατροπή του Bashar al Assad και η σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων Η.Π.Α. -

Η ελληνική μπατιροτραπεζοκρατία, ενώπιον μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης, η οποία θα αποτύχει. (Ο πλουτισμός, η πτώση της μέσης ροπής προς κατανάλωση, η υπεραποταμίευση και η μισθωτική καχεξία, ως αιτίες της σύγχρονης οικονομικής κρίσης).

Εικόνα
  Ο παραπάνω πίνακας, που αφορά την συγκριτική παρακολούθηση της πορείας της παραγωγικότητας της αμερικανικής οικονομίας, σε σχέση, με την αντίστοιχη πορεία των ωριαίων αποζημιώσεων, για την παρεχόμενη εργασία, κατά τις μακροχρόνιες χρονικές περιόδους 1948 - 1973 και 1973 - 2014, απεικονίζει, με τον πιο παραστατικό τρόπο, τις αιτίες της βαθιάς, μακροχρονίσασας και εξελισσόμενης σύγχρονης διεθνούς οικονομικής ύφεσης, η οποία, στον χώρο της ευρωζώνης, έχει μετατραπεί, σε ανοικτή οικονομική κρίση και στην περίπτωση της Ελλάδας, έχει προχωρήσει, σε ακραία επίπεδα, τα οποία προσιδιάζουν σε - και θυμίζουν - εκείνα της οικονομικής κρίσης, που έπληξε την αμερικανική οικονομία, στην δεκαετία του 1930. Η χαώδης διαφοροποίηση και η επακολουθήσασα αναντιστοιχία, ανάμεσα στην τεράστια και ιλιγγιωδώς, αλματική αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και στην ισχνή και αναιμική αύξηση των εισοδημάτων από την εξαρτημένη εργασία, που προκύπτει, από την σύγκριση της εξέλιξης αυτών των μεγεθών,