16/10/2010 : Η άλωση της ΕΛΣΤΑΤ, από τους δανειστές και την Eurostat και η τεκμηρίωση του σχεδιασμού και της μεθόδευσης της ελληνικής χρεωκοπίας. (Τα ντοκουμέντα έρχονται, σιγά - σιγά, στο φως της δημοσιότητας).




Για το "στοιχειωμένο" έλλειμμα του ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού του 2009, το οποίο υπέστη μια μεθοδολογική διόγκωση, προκειμένου να δικαιολογηθεί, η ελληνική κρατική χρεωκοπία και η υπαγωγή της χώρας μας και του πληθυσμού της, υπό την άμεση εξουσία των ξένων δανειστών, έχουμε μιλήσει ουκ ολίγες φορές.

Από τότε που εξελίχθηκαν τα γεγονότα, τα οποία οδήγησαν την ελληνική οικονομία, στην ουσιαστική χρεωκοπία του Απριλίου του 2010, αργά, αλλά, σε κάθε περίπτωση, σταθερά, έρχονται, στο φως της δημοσιότητας, τα έγγραφα ντοκουμέντα, τα οποία τεκμηριώνουν ότι αυτή η χρεωκοπία του ελληνικού δημοσίου ήταν σχεδιασμένη και εν πολλοίς, μεθοδευμένη, από τους ξένους δανειστές (την Ε.Κ.Τ., την Commission, το Δ.Ν.Τ. και την γερμανική κυβέρνηση), προκειμένου η χώρα να τεθεί, σε ένα ειδικό καθεστώς αποικίας χρέους και κάτω από την άμεση εξουσία τους, με την πλήρη αποδοχή και την άμεση συνευθύνη της εντόπιας "ευρωπαϊστικής" ελίτ και του ελληνικού "ευρωπαϊστικού" αστικογραφειοκρατικού πολιτικού προσωπικού της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς, το οποίο ανέλαβε τα καθήκοντα του υπηρετικού προσωπικού, που επιστατεί, εφαρμόζει και μεταφέρει στον πληθυσμό της αποικίας, τις βουλήσεις και τις εντολές των ξένων αυθεντών.

Αλλά αυτή η μεθόδευση, αυτός ο σχεδιασμός, δεν σταμάτησαν, στην πρώτη, στην αρχική τους φάση. Δεν αρκούσε η υπαγωγή της ελληνικής οικονομίας, στο καθεστώς χρεωκοπίας του Απριλίου του 2010 και συνακόλουθα, της, οιονεί, πτωχευτικής διαδικασίας, στην οποία εντάχθηκε, με το 1ο Μνημόνιο, που συνομολόγησε η κυβέρνηση του ΓΑΠ, τον Μάϊο του 2010. Οι δανειστές έπρεπε να διασφαλίσουν την παράταση αυτού του καθεστώτος, προκειμένου να ολοκληρωθεί ο πρωτοφανής οικονομικός και κοινωνικός πειραματισμός, τον οποίο ήσαν (και επιμένουν να είναι) διατεθειμένοι να πραγματοποιήσουν, με πειραματόζωο την ελληνική κοινωνία.

Έτσι, η μεθόδευση αυτή είχε συνέχεια και επεκτάθηκε, στην διατήρηση του ελληνικού δημοσίου και της ελληνικής οικονομίας, στην κατάσταση της ουσιαστικής χρεωκοπίας και της, οιονεί, πτωχευτικής διαδικασίας. Το 1ο Μνημόνιο έπρεπε να μην διακοπεί, πρόωρα, προκειμένου η ελληνική οικονομία, από μια ελλειμματική οικονομία, που ήταν, να μετασχηματισθεί, σε μια πλεονασματική οικονομία, με κάθε κόστος, το οποίο, φυσικά, θα καταλογιζόταν, στον πληθυσμό της χώρας και όχι στους δανειστές.

Το παραπάνω φωτοαντίγραφο της επιστολής του (ουσιαστικά, διορισμένου, από τους δανειστές) προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, ο οποίος, όπως είναι γνωστό, διορίστηκε, παράνομα, αφού ήταν, ακόμη, υπάλληλος του Δ.Ν.Τ. και δεν μπορούσε, βάσει του ιδρυτικού νόμου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, να είναι και πρόεδρός της, αποδεικνύει, σαφέστατα και χωρίς κανέναν ενδοιασμό, τον σχεδιασμό αυτής της συγκεκριμένης μεθόδευσης, για την διατήρηση της χώρας, υπό το καθεστώς της αποικίας χρέους, έως το απροσδιόριστο μέλλον, την στιγμή, ακριβώς, που, τον Οκτώβριο του 2010, οι ξένοι δανειστές έβλεπαν έντρομοι ότι η διεθνής μπατιροτραπεζοκρατία έριχνε, ραγδαία, τα επιτόκια του ελληνικού κρατικού δανεισμού και άνοιγε τον δρόμο, για μια πρώιμη έξοδο του ελληνικού δημοσίου, από τον ασφυκτικό κλοιό του 1ου Μνημονίου.

Ο ρόλος του Ανδρέα Γεωργίου αποδεικνύεται καθοριστικότατος, για τον σχεδιασμό αυτόν, ο οποίος περιλάμβανε την πλήρη "εκκαθάριση του τοπίου", στην ΕΛΣΤΑΤ, με την καθιέρωση της "ενός ανδρός αρχής", η οποία συγκεκριμενοποιούνταν, στην μεταφορά της απόλυτης εξουσίας, στον πρόεδρό της, δηλαδή στον ίδιο τον Ανδρέα Γεωργίου και την αποψίλωση του αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Νίκου Λογοθέτη και των ενοχλητικών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της (μεταξύ των οποίων και η Ζωή Γεωργαντά), από κάθε εξουσία, με τελικό στόχο την απομάκρυνσή τους, επειδή αμφισβητούσαν και αρνούνταν να δεχθούν την αντικανονική και παραμορφωτική διόγκωση του στοιχειωμένου ελλείμματος του ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού του 2009.

Ένα από τα γεγονότα, για τα οποία πρέπει να μιλήσει ο απίστευτος ΓΑΠ είναι και αυτή η, από 16/10/2010, επιστολή του Ανδρέα Γεωργίου (τον οποίο, με πείσμα, επιδιώκουν να προστατεύσουν οι ξένοι δανειστές, επειδή και οι ίδιοι είναι, ποινικά, υπόλογοι, για τα πεπραγμένα του, που είναι δικά τους έργα) προς τον Πόουλ Τόμσεν.

Ας δούμε το περιεχόμενό της, όπως δημοσιεύτηκε, στην εφημερίδα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" της Κυριακής 4/6/2017 :


"Αγαπητέ Poul,

Όπως γνωρίζεις, η ιδιαίτερα ασυνήθιστη κατάσταση, με κάποια μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, δημιούργησε την ανάγκη δημιουργίας μιας πρότασης, για τροπολογία, στον Ελληνικό Στατιστικό Νόμο (3832), με στόχο να ξεκαθαριστεί ο ρόλος του Δ.Σ. (συμπεριλαμβανομένου του αντιπροέδρου του Δ.Σ.). Αυτή ήταν η πρόταση του νομικού συμβούλου της Eurostat, Περ Σάμουελσον, όσο και του ειδικού νομικού συμβούλου της Eurostat, στην ΕΛΣΤΑΤ,  Χάλκριμουρ Σνόρανσον. (Τόσο η άποψη του Σάμουελσον, όσο και οι παρατηρήσεις του Σνόρανσον, σχετικά με αυτήν, είναι συνημμένες).

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, οι δύο ειδικοί της Eurostat, καθώς κι ένας Έλληνας ειδικός, στο Δημόσιο Δίκαιο, τον τελευταίο μήνα, συνέταξαν μια πρόταση, για τροπολογία του νόμου 3832, την οποία υπέβαλα, χθες, στον υπουργό Οικονομικών.

Η προτεινόμενη αλλαγή περιλαμβάνει την απαραίτητη νομική προστασία (τόσο στα ελληνικά, όσο και στα αγγλικά), την οποία, επίσης, συνάπτω. Αυτά τα κείμενα εστάλησαν, επίσης και στον γενικό διευθυντή της Eurostat κ. Ραντεμάχερ.

Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Eurostat μόλις άνοιξε και πάλι το θέμα του διορισμού του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, στο Κοινό Γενικό Στατιστικό Σχέδιο Δράσης της Ελλάδας, με την παρατήρηση ότι αποτελεί σημαντικό κίνδυνο, συνολικά, για την μεταρρύθμιση του στατιστικού συστήματος και απαιτεί, μεταξύ άλλων και αλλαγές, στον νόμο, ώστε να προωθηθεί. Αυτό το θέμα, που αποτελεί «κόκκινη σημαία», αναμένεται να συζητηθεί, στο ECOFIN, στις αρχές Νοεμβρίου, εκτός εάν θίξει το ζήτημα η ελληνική πλευρά.

Όπως βλέπετε, από τα συνημμένα κείμενα, οι αλλαγές, στον νόμο, αναφέρονται, λεπτομερώς. Κάποιοι νομικοί κύκλοι μπορούν να το θεωρήσουν υπερβολικά λεπτομερές, αλλά δικαιολογείται, διότι α) ο νόμος 3832 είναι, ήδη, πολύ λεπτομερής και β) υπάρχει απόλυτη ανάγκη να ξεκαθαριστούν οι ρόλοι του προέδρου και του Δ.Σ. (συμπεριλαμβανομένου και του αντιπροέδρου), στον ίδιο νόμο, καθώς σημειώνονται, διαρκώς, παρερμηνείες του υπάρχοντος νόμου, από κάποια μέλη του Δ.Σ., με καταστροφικά αποτελέσματα, για την λειτουργία της ΕΛΣΤΑΤ, οι οποίες θέτουν, σε κίνδυνο, όλη την διαδικασία μεταρρυθμίσεων, στις ελληνικές στατιστικές.

Ίσως επιθυμείς να συζητήσεις το θέμα αυτό, με τον κ, Σνόρανσον, ο οποίος, ως εκπρόσωπος της Eurostat, μέσα στην ΕΛΣΤΑΤ, έχει εμπειρία της όλης κατάστασης, από πρώτο χέρι. Το καθήκον, που έχουμε μπροστά, είναι να περάσει η προτεινόμενη τροπολογία «όπως είναι», όσο το δυνατόν γρηγορότερα, καθώς κάθε ημέρα, που περνά, η κατάσταση χειροτερεύει.

Ο κίνδυνος είναι ότι η τροπολογία (στην περίπτωση που η κυβέρνηση την προωθήσει) μπορεί να υποστεί αλλαγές, με την επίκληση της ανάγκης για συμβιβασμό, κι έτσι η κατάσταση μπορεί να παραμείνει κρίσιμη και δυσλειτουργική, κάτι που δεν είναι, προς όφελος κανενός.

Εγώ κι ο Έλληνας νομικός, όπως και οι κ. Σνόρανσον και Σάμουελσον, στους οποίους ,επίσης, στέλνω αυτό το μήνυμα, είμαστε πρόθυμοι να απαντήσουμε σε οποιαδήποτε ερώτησή σας, που αφορά την τροπολογία και την διαδικασία, που ακολουθήθηκε, ώστε να δημιουργηθεί η πρόταση.

Θα σε πάρω και τηλέφωνο προκειμένου να συζητήσουμε το θέμα.

Με τους καλύτερους χαιρετισμούς μου,

Ανδρέας".


Τελικά, mission accomplished. Οι ξένοι δανειστές και ο Ανδρέας Γεωργίου επέβαλαν, στην κυβέρνηση του ΓΑΠ, να παραγκωνίσει τον αντιπρόεδρο και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ και στην συνέχεια, όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος αντικατέστησε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, στο υπουργείο Οικονομικών, να απομακρύνει τους ανεπιθύμητους και να περάσει τις αλλαγές, που οι ξένοι δανειστές επιθυμούσαν. 

Φυσικά, έτσι "νομιμοποιήθηκε" το πρώτο Μνημόνιο, που στηρίχθηκε, σε μεθοδευμένα στοιχεία, με σκοπό την χρεωκοπία του ελληνικού κράτους και της ελληνικής οικονομίας. Και έτσι, διατηρήθηκε, η χώρα, στο πρώτο Μνημόνιο, σε μια στιγμή, που (τον Οκτώβριο του 2010) μπορούσε να βγει.

Αλλά αυτό, που έγινε, στην αρχή της ελληνικής χρεωκοπίας και στην συνέχεια, γίνεται και τώρα. Οι ξένοι δανειστές δεν πρόκειται να αφήσουν την χώρα να βγει, από το 3ο Μνημόνιο, χωρίς ανανέωση της στενής επιτήρησης, χωρίς ένα 4ο Μνημόνιο.

Και φυσικά, αυτό θα συμβεί, με όπλο την συνέχιση της ασφυκτικής πίεσης, μέσω του δημοσίου χρέους, το οποίο, ούτως, ή άλλως, δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, χωρίς μια σαφή διαβεβαίωση των ευρωθεσμών, ή/και του Δ.Ν.Τ., προς την διεθνή μπατιροτραπεζοκρατία, ότι αυτό είναι εξυπηρετίσιμο - δηλαδή ότι, τελικά, το ελληνικό δημόσιο χρέος, σε κάθε περίπτωση, θα εξυπηρετηθεί.

Αλλά, όπως αποκάλυψε και ο πρώην αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. Joe Biden, το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι εξυπηρετίσιμο. Αυτό είναι γνωστό στους εκπροσώπους των ευρωθεσμών και του Δ.Ν.Τ. και αυτή ήταν η θέση της αμερικανικής πλευράς. Ας δούμε τα λόγια του απελθόντος Αμερικανού αντιπροέδρου :

"Ενώ η τελική απόφαση εξαρτιόταν, από τους ηγέτες της Ελλάδας, του Δ.Ν.Τ. και των χωρών της ευρωζώνης, νομίζω πως συμβάλαμε, ώστε η συζήτηση να οδηγηθεί, σε πιο πραγματιστική κατεύθυνση, χάρη στην αξιοπιστία που απολαμβάναμε, στην Αθήνα, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Επιχειρηματολογήσαμε, λέγοντας, στις χώρες-πιστωτές, πως η Ελλάδα έχει επιβαρυνθεί, με μη βιώσιμο χρέος και πως οι μεταρρυθμίσεις δεν θα πετύχαιναν τόσα πολλά, εξ αιτίας αυτού του βάρους. Ταυτόχρονα, ενθαρρύναμε την ελληνική ηγεσία να σκεφτεί, ότι θα μπορούσε να δείξει, στους πιστωτές της, ότι διέθετε αξιόπιστο οδικό χάρτη, για συστημική οικονομική μεταρρύθμιση, κάτι που ήταν αναγκαίο".

Παρά ταύτα, οι ευρωθεσμοί επιμένουν, στους εξωπραγματικούς υπολογισμούς τους. Αν δούμε την πρόταση του ESM - που, επί του παρόντος, δεν γίνεται δεκτή, από την γερμανική κυβέρνηση -, αυτή στηρίζεται, στην πεποίθηση ότι ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεγέθυνσης του ελληνικού ονομαστικού ΑΕΠ θα κυμανθεί, γύρω από το 1,8%, μέχρι το 2060.

Αν δεν υπάρξει κάποια "αναδιάρθρωση" του ελληνικού δημόσιου χρέους, η σχέση του, προς το ΑΕΠ θα διαμορφωθεί, στο 136%, από το 179%, που είναι σήμερα και οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες, κατ' έτος, θα φθάσουν, στο 31%. Αυτό σημαίνει ότι, το 2060, το ελληνικό ΑΕΠ θα φθάσει, στα 385,6 δισ. €, από τα 175,9 δισ. €, που ήταν το 2016, ενώ το ελληνικό δημόσιο χρέος θα αγγίξει, περίπου, τα 539 δισ. € (θα προστεθούν, δηλαδή, 213,5 δισ. €), από τα 323 δισ. €, που ήταν το 2016 και οι ελληνικές κρατικές ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες θα φθάσουν, περίπου, στα 120 δισ. €. 

Αυτά, χωρίς την "αναδιάρθρωση" του ελληνικού δημόσιου χρέους.


Αν, τελικά, γίνει αποδεκτή η πρόταση του ESM, για την "αναπροσαρμογή", το "reprofiling" του ελληνικού δημόσιου χρέους, οι ελληνικές ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες θα φθάσουν στα 80,6 δισ. €.

Καλά χαιρετίσματα.

Υπό το φως αυτών των δεδομένων, καθίσταται περιττό να πούμε ότι όλοι αυτοί, που μεθόδευσαν την ελληνική κρατική χρεωκοπία και την συντήρησαν (από τον ΓΑΠ, μέχρι τον Τόμσεν, τον Ραντερμάχερ και τον κ. Σόϋμπλε), πρέπει να λογοδοτήσουν, στα ελληνικά και στα διεθνή δικαστήρια.

Αλλά, για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει, προηγουμένως, να αποκατασταθεί το πολίτευμα της χώρας. Και αυτό θα συμβεί, όταν καταστεί αυτεξούσια...

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…